این چیزی است که ما در مورد زندگی در فضا آموخته ایم با بازگشت به ماه و سفر به مریخ در افق ، دانشمندان در حال بررسی هستند که چه تأثیرات ماموریتهای طولانی مدت فضایی بر سلامت فضانوردان خواهد گذاشت.
وزوز آلدرین در حین مأموریت آپولو 11 به پیاده روی در نزدیکی ماژول قمری می رود. گتی ایماژ
20 ژوئیه 2019 ، پنجمین سالگرد فرود آمدن ماه آپولو 11 است.
با بازگشت به ماه و یک مأموریت آینده به مریخ که به واقعیت نزدیکتر می شود ، دانشمندان متمرکز شده اند که در این مأموریت های طولانی چه اتفاقی برای بدن فضانوردان خواهد افتاد.
بدن انسان در هنگام جابجایی تغییرات زیادی متحمل می شود - از تغییر در قلب و رگ های خونی گرفته تا باکتری های موجود در روده.
برخی از تغییرات جزئی هستند و یا وقتی فضانوردان روی زمین باز می گردند به حالت عادی باز می گردند. اما دیگران می توانند بر سلامتی بلند مدت فضانوردان یا توانایی عملکرد آنها در ماه یا مریخ تأثیر بگذارند.
آسیب DNA
تشعشع یونیزه نگرانی اصلی برای فضانوردان است زیرا می تواند به DNA و سایر مولکول های بدن آسیب برساند.
آلن هارگنس ، دکتری ، استاد و مدیر آزمایشگاه فیزیولوژی شناسی بالینی ارتوپدی در دانشگاه کالیفرنیا گفت: "تشعشع چنین مشکلی در طول ماموریت نیست ، اما ترس از این است که فضانوردان ممکن است بعد از انجام مأموریت ، میزان سرطان بالاتری داشته باشند." در سن دیگو
درباره این سایت